dinsdag 18 december 2012

AFK-keuring

De volgende dag werd dus mijn auto gekeurd.
Er lag nog een beetje sneeuw maar het was goed te doen met mijn zomerbandjes.
Na een half uur, stipt nederlands op tijd bij het keuringsstation.
Sleutels ingeleverd (de auto van mijn ouders werd ook meteen gekeurd) en na drie kwartier mochten we terugkomen voor de goed of afkeuring.

Wij maar even naar de Tati  gegaan, een kledingwinkel maar die ook allemaal leuke rommel verkoopt. Daar hebben we ons bijna een uur wel weten te vermaken. Passen van de meest afzichtelijke kleding (erachter komen dat het best leuk staat maar dat je het niet aan durft (letterlijk en figuurlijk)), kijken naar de über kitch kerstversiering die ze hier hebben (love it!) en worden bedwelmd van alle luchten die mensen bij zich droegen. Een overjarige neppe chanel wat zo stonk dat ik nu eindelijk begrijp wat ze bedoelen met eau de toilette, zo'n sterke knoflooklucht dat een vampier nog liever in zijn grot blijft, en de wandelende ricards kwamen ons ook  al tegemoet. Nou hoor je wel vaker mensen zeggen dat Fransen naar knoflook ruiken, tsjah ze eten het veel dus lijkt me nogal wiedes. Maar Nederlanders kunnen ook meuren! Tsjonge wat ik altijd bij de dirk in de buurt van de flat rook was ook niet fris hoor.. vieze trainingsbroeken (de ik-zit-de-hele-dag-op-de-bank-te-zweten-lucht) en alsmaar die bier en shag lucht. Blij dat ik daar vanaf ben. En van dat ongeduld bij de kassa's. Heb alleen die lelijke tas nog, moet ik maar gauw iets anders voor in de plaats kopen.

Goed na al dat reukvermaak weer terug naar de man van de keuring, die ontzettend aardig was trouwens.
Mochten we mee in het kantoortje en kregen we de 2 keuringsrapporten. Bij die van mijn ouders was niet veel aan de hand. Alleen dat we de winterbanden er verkeerd om op hadden gezet, die man moest er zelf ook een beetje om lachen. Dus die was mooi door de keuring. Toen kwam mijn auto. Een hele lijst met allemaal dingen. De banden waren in slechte staat, de vering was niet goed, HET rubbertje wat al jaren kapotgaat bij een aandrijfas had het wederom begeven, mijn deur had geen grens meer (leuk als iemand naar je toe komt lopen die je niet mag dat je in één zwaai de hele deur naar de andere kant kan laten flappen, ogh sorry, dat doet die deur anders nooit!) en er was iets met de schakelbak en er waren nog wat punten. In totaal 9. Dus ik dacht; nou zonde dat we hem hebben meegenomen... dus ik zei maar een beetje voorzichtig en lichtelijk teleurgesteld: "oke, et maintenant?" . "Nou dat komt over twee jaar wel". Ik wilde net zeggen "QUOI??" maar bedacht me dat ik dat beter niet kon doen. Dus ik kreeg ook mooi mijn papiertje achter m'n ruit dat de auto voor twee hele jaren is goedgekeurd! (Inmiddels is het papiertje drijfnat omdat me dak helaas weer lekt).

Toen we thuis aankwamen, kwam ook net familie uit Nederland aan. Onze eerste echte logees. Met hun hebben we drie leuke dagen gehad en 2 wandelingen gemaakt in de buurt. De eerst keer waren we de goede route kwijt, liepen we richting een pad wat een rivier bleek te zijn, is onze slee overleden, lag er onwijs veel sneeuw dat ik blij was dat ik Jamie (de hond) niet had meegenomen want heel zijn onderkant zou bevroren zijn geweest. De tweede wandeling was wel de juiste route en was ook fantastisch. Hieronder enkele foto's van tijdens de wandeling in Winter Wonderland.






Maria is watching us






Inmiddels hebben we ook de kerstboom opgehaald. Ik heb nog nooit zo'n dikke boom gehad. Niet normaal.  En mijn standaard was het ook niet gewend. Want de hele bende is omgevallen met als gevolg dat de glazen oranje ballen die er nog in zaten (had al veel plastic ballen omdat mijn katten ze ook leuk vinden) en mijn glazen, supergave oranje piek allemaal in duizend stukjes op de vloer lagen om half 2 's nachts. Ik ben niet materialistisch, maar die piek heb ik echt maanden naar gezocht (wie wil er nou een oranje piek??) dus ik dacht, zo één krijg ik er nooit weer! Godzijdank houden ze hier van kitsch en heb ik eergisteren bij de eerste de beste winkel een super foute oranje met gouden plastic ster gekocht. En hij staat me daar een portie leuk! De boom hangt nu met twee touwen aan de gordijnhaken. Volgend jaar maar wat anders op verzinnen.
We hebben ook buiten een sliert lampjes aan het balkon gehangen, beneden hebben mijn ouders een boom en er hangen 2 takken helemaal versierd (uiteraard met oranje lampjes) voor de ramen. Overigens heb ik een hekel aan mensen die zo willen laten zien waar ze vandaan komen. Maar toevallig is oranje mijn lievelingskleur, het heeft niets met Nederland te maken dat ik het ophang (in de flat had ik zelfs een oranje keuken). Maar goed, we hebben nu ook een boom aan het hek gekregen vanuit de gemeente. Bijna ieder huis in het dorp heeft dat. Ben benieuwd of we het zelf moeten versieren of dat de commune dat doet. Afwachten dus. Maar zo leuk!

Net als een chocoladefestijn wat hier van het weekend was. Een patissier kwam bij het restaurant van de buren een demo geven. Het was van 5 tot half 7 en het kostte niets. We kregen bij aanvang de recepten en een folder. Toen de "kok" opkwam zeiden we tegen elkaar: "goh hij ziet er wel anders uit dan op de foto in de folder". Na goed kijken bleek de folder uit 1993 te komen. Zijn telefoonnummer was inmiddels ook gewijzigd en dat had hij veranderd door, hoe simpel, met een pen het te wijzigen op zijn folder. Alles kookte hij voor het publiek. Ik denk dat we met dertig man daar zaten. De burgemeester was er ook, hij had een Droopy jas aan. Je weet wel, dat stripfiguur, dat is zo'n hondje met hangwangen. Geuren van gesmolten chocolade, frambozen, boter en room. Rond half zeven werd er een tafel gedekt en werd alles neergezet, alles mocht je pakken en proeven. "Neem nog wat meer!" "deze mousse is ook verrukkelijk, neem nog wat!". En toen was het afgelopen, misselijk naar huis gelopen om daar nog het avondeten te bereiden.
In Nederland zou zoiets niet snel gratis zijn, of dan kun je aan het einde van het verhaal peperdure bonbons kopen. Of moet je betalen om te proeven.

Lekker Proeven!
Ja, het bevalt me hier wel. De AFK- keuring (Algemene Franse Keuring) is goed verlopen. Ik heb het goedgekeurd. Ik hou van kitsch, lange wandelingen zonder een mens tegen te komen, klungelige keuring, knoflooklucht, kerstbomen die omvallen om zo een afzichtelijke piek te kunnen kopen, chocola zonder veplichtingen en van burgmeesters die in een droopy jas rondlopen.

 AFK-vervaldatum? Ik hoop nooit.

woensdag 5 december 2012

Middagpauze

Morgen wordt dan eindelijk mijn autootje gekeurd!
Hij had een tijdje buiten gestaan omdat de schuur nog volstond met spullen en dat heb ik geweten.
Als je in mijn auto zou kijken zou je een flashback krijgen naar een (voor sommigen behoorlijk, sorry het is de realiteit) aantal jaren geleden. Toen je nog heel klein was en je bevond in een poeltje of pierenbadje.
Nostalgisch... maar ik ging uit het verleden snel back to the future toen ik voor de zoveelste keer weer een natte kont had, natte voeten, beslagen ruiten en mensen aantrof die in mijn auto paddenstoelen zochten. Oké dat laatste is gelogen maar dat maakt het verhaal wat leuker. Nee het was nu echt genoeg. De lekkage werd alsmaar erger dus hij moest maar eens flink drogen.

Toen de schuur een stuk leger was kon de trailer er mooi in en mijn auto paste er ook nog bij. Dus met een spons en emmer alles eruit geschept en gezogen, matten eruit en kacheltje erin. We zijn nu 1,5 week verder en hij is nog niet droog maar goed. Dak is dicht ge-epoxied en morgen gaat hij dus weer op pad. Ben blij dat ik nu eens een keer niet tegen de APK- man hoef te zeggen: "de vuilniszak ligt achterin en kunt u de stoel naar voren doen als u klaar bent anders wordt hij nog natter". Nee, morgen is het gewoon sleuteltje inleveren en klaar! Om 14:00 waren we welkom. Of voor twaalven. Want daartussenin hebben de meeste Fransen pauze.
Toen ik hier op school zat hadden we dat ook. Inmiddels is het wel aan het veranderen. Veel supermarkten zijn open tussen de middag en sommige andere winkels ook.
Daardoor raak je wel in de war. Zo ging mijn vriend vandaag naar de Bricolage (bouwmarkt) en hij dacht dat ook deze gewoon tussen de middag open was (de winkels ernaast namelijk wel). Om twaalf uur, hij was net binnen, liep iemand nietsvermoedend langs het pad waar mijn vriend in stond, deed een paar passen terug en schrok duidelijk een beetje. Ze liep naar hem toe en zei iets wat mijn vriend niet kon verstaan en wees vervolgens naar het rolluik dat zachtjes naar beneden aan het rollen was. Had hij zich anders zomaar twee uur moeten vermaken tussen de hamers, grasmaaiers en toiletpotten. Zie het al helemaal voor me dat ze om twee uur terug waren gekomen en dat hij een tukkie lag te doen op de loopband van de kassa. Dus hij was na anderhalf uur weer thuis (dat heb je als alles ver weg is) en kon 's middags weer terug. Ik vind het wel mooi om te zien dat ze veel aandacht besteden aan het middageten. Eten is belangrijk, en terecht. Toen ik 16 was en in een supermarkt in Nederland werkte werd er verwacht dat je binnen een half uur je eten naar binnen had gewerkt. Nou dat heb ik nooit wat aan gevonden. En o wee als je één minuut te laat was (en dan ook nog alles tot op de minuut registreren op zo'n vreselijke klokkaart). Hier zijn ze wel vaker te laat. Je kan je er aan irriteren maar je kan het ook gewoon accepteren. We wachten nog steeds op dat de bouwvakkers hier hun klussen afmaken en nog steeds doet de oven het niet omdat ook die klusjesman nog niet is geweest.

Irritant, ja, maar het heeft ook wel weer wat.
Het enige wat ik velen nu hoor denken: "zo verlies je toch klanten door niet te komen? Zo loop je toch geld mis door tussen de middag dicht te gaan?" schijnbaar niet, want dit gaat bij al die bedrijven al jaren zo.
Zo was ik laatst ook bij het postkantoor twee deuren verder en ik wilde een chequeboek aanvragen. Internetbankieren is nog niet erg in trek bij veel bedrijven dus een chequeboek heb je hier nog steeds nodig.
Er kwamen plots twee mensen binnen en de man zei tegen me: "kom morgen maar terug je ziet het (al wijzend naar de twee mensen) ik heb het ontzettend druk" in Nederland zouden velen stampij maken. Maar hier accepteer je het op de één of andere manier. Ik was wel verbaasd maar kon er erg om lachen. De volgende dag terug, toen waren er drie mensen voor mij en toen de eerste dame klaar was liep ze naar de andere twee gaf ze een hand en liep naar mij toe en gaf ook mij een hand en wenste mij een fijne dag. Sorry misschien wat negatief maar zo zijn Nederlanders toch echt niet. Zoiets, daar wordt je toch blij van. Ik was kort daarna aan de beurt en hij had alles al klaar gelegd, 1 krabbeltje en het was al klaar! Toen was het 12 uur en ging het postkantoor voor de rest van de dag dicht (in de zomer zijn ze 's middags wel open).

Er is alleen één iets wat betreft openingstijden... daar stond ik echt van te kijken. Ik las in een blaadje een advertentie voor een wellnesscentrum hier in de buurt. Zag er mooi en chique uit, ik dacht, nou dat is nog eens een keer leuk. Lekker een dagje relaxen, massages, badderen, sauna, lunchen en verder badderen! Maar nee tussen twaalf en twee dicht, kom je 's ochtends en wil je na tweeën weer komen dan moet je opnieuw entree betalen! Nou dat wordt hem dus echt niet. Dus bij deze verliest dit wellnesscentrum dus wel een potentiële klant.
Die openingstijden moet je aan wennen, ik weet het, maar in dit geval als ik dan toch een keer erge behoefte heb aan een relaxdagje (en geen ochtend) reken maar dat ik me om één voor twaalf ergens achter een palmboom of fontein ga verschuilen.