Wat voorafging in Meerdijk en Morvan:
Knaagdier zijn vrouw nam de benen, hij zocht driftig een nieuwe en wist die een paar dagen vast te houden. Hij kreeg weer zijn gekke avond en deed meerdere aanslagen. Pogingen tot moord en doodslag maar burgemeester Droopy was liever met het fotograferen van asfalt bezig. Er had die avond zomaar een mooie vlek op kunnen zitten! Knaagdiers' ouders, onze voormalige buren, overspannen. En het was een gesloten einde. Voor het hele verhaal zie: http://kimterheege.blogspot.fr/2014/07/meerdijk-en-morvan-deel-2.html
Maarrr!! Ik heb goed nieuws!
Het is nog niet klaar! De luiken gingen weer open! En vervolgens weer weken dicht!
En toch weer een kiertje open, om vervolgens misschien wel voor altijd dicht te blijven...
Ja, hij kwam na weken van opsluiting weer tevoorschijn. Hij waggelde lijkbleek naar zijn ouders om wat te eten te halen; hij ging elke avond met de auto weg uit eten met vrienden die hem zielig vonden. En al snel gingen de verhalen weer in de rondte.
Hij zou met een vriend en een vrouw uit eten gaan boven de 60. Uiteindelijk zou die vrouw boven de 60 ook zijn vriendin zijn.
Op een avond zag een jongen die wij kennen die bij de vrijwillige brandweer werkt, de bewuste vrouw knaagdiers' huis in stappen! Het ging het hele dorp rond maar gezien ik weet hoe deze jongen leeft nam ik het verhaal maar met een korrel, of nee, een borrel jenever.
Want wie wil nou met deze idioot een relatie beginnen?
Een lelijke opgeblazen hamster met een gigantisch afdak en hysterische momenten. En hij heeft ook nog eens geen geld.
Maar ze zeggen ook wel; op ieder potje past een dekseltje!
En zelfs de potjes die nooit meer gerecycled mogen worden kunnen zowaar een dekseltje krijgen!
En in dit geval kwam deze deksel van een enorm dikke vette mayonaise pot (geen light).
De geruchten waren natuurlijk allang via de bar tabac bij de garage, bij de bakker, bij de slager en vervolgens bij mij terecht gekomen (mijn vriend is een oud wijf). Maar voordat ik het als waarheid aannam ging ik bij m'n ouders langs die toen nog naast de buren woonden.
Ik stond met mijn vriend en moeder buiten toen we plots een lichte aardtrilling voelden. Nou moet ik naar de notaris als ik een huis heb verkocht en dan zeggen ze altijd dat regio Anost absoluut niet onder een gebied valt waar natuurrampen voor kunnen komen.
Nou ik heb sinds die dag sterk mijn twijfels.
Knaagdier kwam hijgend en puffend de trap richting balkon van zijn ouders opgewaggeld; achter hem kwam een enorm fort tevoorschijn.
De hele tuin van de buren lag plots in de schaduw.
Wij stonden alledrie met open mond te kijken. Dit heeft nadat knaagdier en zijn nieuwe slagschip bij zijn ouders naar binnen waren gegaan nog zo'n 3 minuten aangehouden. We keken elkaar schaapachtig aan en wisten precies wat we dachten. Daar hoef je geen Frans voor te spreken.
Hij is een paar dagen met haar weggeweest en vervolgens kwam hij weer terug.
Hij was weer helemaal gelukkig. Na maanden opgesloten te hebben gezeten besloot hij maar weer eens aan het werk te gaan voor de winkel. Hij bezorgde weer wat waterflessen en na een krop sla te hebben getild vond hij het wel weer welletjes.
Hij vertelde iedereen dat hij zich toppie voelde en dat het kwam door alle zware medicatie die die nam. Hij zou recht hebben op maanden uitkering en hij was zo happy als wat.
En dat kan ik dan niet uitstaan. Ik doe zo mijn best om mijn centjes bij elkaar te schrapen en dan moet ik ook nog een groot percentage afstaan om dit soort mensen een vakantie te geven.
Misselijkmakend is het. En daarbij wil hij me nog plat rijden ook! En ik draag geld af zodat hij in die auto kan rijden waarmee hij mij wil plat rijden! Hoe krom is het eigenlijk?
Maar gelukkig blijkt vaak dat iedereen wel een keer zijn portie krijgt en dit ging sneller dan ik dacht.
Het was een gewone avond; uur of 6 's avonds. Knaagdier was weer onderweg naar iets en hij nam een bocht te ruim en knalde zo met zijn Citroën BX tegen een SUV.
Ja, dat gaat niet goed natuurlijk.
Brandweer erbij; hij had een open gecompliceerde beenfractuur en werd naar het ziekenhuis in Autun gebracht. Auto volledig total-loss. De andere man had gelukkig zelf niets; alleen zijn auto was er wat minder blij mee.
Wonder boven wonder bleek er geen alcohol in zijn bloed te zitten al hoop ik wel dat ze ook nog een medicijnencheck hebben gedaan. Ik heb sterk het vermoeden dat hij dingen slikt waar je niet mee mag rijden.
Ik kreeg dit te horen via mijn Fransoos die mij meteen toen hij het hoorde heeft gebeld.
Direct zocht ik foto's op internet en inderdaad; dat hoofd herken ik inmiddels uit duizenden.
Er gingen wat dagen voorbij; de buren zaten er wederom doorheen en de buurman zagen we flesjes bier verstoppen in kartonnen dozen. Echter verraadde zijn rode gokkert zijn drankmisbruik maar de buurvrouw is toch alleen maar met haar zoon bezig dus die viel het toch niet op.
Iedere dag gingen zijn ouders hem bezoeken; hij wilde steeds meer aandacht en werd onhandelbaar.
De doktoren vertelden dat zijn revalidatie of heel lang zou duren of het zou nooit meer goed komen gezien zijn slechte lichamelijke conditie.
Hij jeremieerde alles aan elkaar dat hij zijn fort niet kon zien gezien zij geen rijbewijs heeft.
Hij vond dat zijn ouders hem te weinig aandacht gaven en werd steeds vervelender.
Ik denk dat vele zusters in de ziektewet zijn gegaan daar bij het ziekenhuis. Posttraumatische stress stoornis na het wassen van knaagdier.
Het liep de spuigaten uit en hij is overgeplaatst naar een stad hier bijna 2 uur vandaan in een psychiatrische afdeling. Eindelijk is hij waar hij wezen moet.
De winkel van zijn ouders is verkocht en als het goed is komen begin volgend jaar daar nieuwe mensen in. Dus de rust is wedergekeerd in Anost.
Was dit dan echt het einde van knaagdier?
Was dit het wat betreft Meerdijk-en-Morvan?
Natuurlijk niet! Ik ben toeschouwer nummer 1 als hij met zijn dwangbuis naar huis komt en ik sta met mijn camera paraat als er nieuwe mensen op de winkel komen. Dorpsgekken genoeg en met een wandelend afluisterapparaat als vriend stromen de verhalen en inspiratiebronnen binnen.
Geen cliffhanger; wel een gecompliceerde botbreuk.
