Je dieren weer zien die je hartelijk verwelkomen gezien ze blij zijn weer iemand te zien die niet alleen maar snel brokjes in de bakjes gooit, je fijne opgeruimde huis, je bedje die staat te wachten op je (want je eigen bed slaapt toch het lekkerst!), je eigen wc die schreeuwt om een Donald Duck of Sudoku moment en niet te vergeten je eigen overheerlijke bank waar je zo graag op relaxt.
Ja vakantie is heerlijk maar thuiskomen is soms nog heerlijker!
We waren langs m'n ouders gereden, om daar het één en ander over te pakken en toen door naar ons eigen huis. Ons eigen, net verbouwde, huis waar je soms de overheerlijke chemische verflucht nog ruikt als je binnenkomt.
Eenmaal in de tuin werden we inderdaad hartelijk ontvangen door onze 6 katten. En al gauw werd dat gevolgd door een enorme haarexplosie door het hele huis. Een paar kotsplekken op bank, tapijt en laminaat vloer kon er ook nog wel bij. Degene die op de beesten 'paste' is allergisch voor de stofzuiger, nu ervoer ik daar de gevolgen eens van.
Ik liep met spruit in de arm en legde haar in de box om de spuitbus schoonmaakmiddel te pakken en de keukenrol. Met 6 katten heb je daar een flinke voorraad van nodig. Ik begon al zuchtend en steunend schoon te maken terwijl mijn Fransoos druk de auto aan het uitpakken was.
Nadat het een beetje gefatsoeneerd was deden we de deur van de gang open om naar boven te gaan, we hoorden rare geluiden ons tegemoet komen toen we de trap opliepen. Boven bleek er nog een onaangename verassing op ons te wachten, honderden bijen lagen met de beentjes in de lucht op de bovenverdieping. Tientallen anderen waren nog aan het rondzwerven.
Ik in paniek. Ik hou niet van steekbeesten. Of ze nou honing maken of niet.
Zeker na het zien van de babykamer wilde ik zo snel mogelijk weg. Bijen in haar bedje, bijen op haar kleertjes, bijen op haar knuffelbeest. Nee hier zouden wij niet gaan slapen.
We gingen buiten kijken en er zwermden duizenden bijen om het dak. Direct een nummer gezocht voor een verdelger. Uiteindelijk kwamen we bij een imker terecht gezien bijen beschermd zijn. Hij zou de volgende dag pas kunnen, dus we pakten weer onze spullen en vertrokken richting mijn ouders. Die hebben een iniminie huisje naast hun huis welke gebruikt wordt voor logees. Dus daar konden we mooi bivakkeren. Tot overmaat van ramp belandde mijn Fransoos die nacht op de eerste hulp en de volgende ochtend is hij met spoed geopereerd. Best knap dat ik dat in één zin zo neerzet, normaal zou ik daar een uitgebreide blog over schrijven maar dat doe ik alleen als het over mezelf gaat (oké nou lieg ik maar goed).
De volgende dag kwam de imker hij bleek ook nog de burgemeester te zijn van aan nabijgelegen dorp. Hij oefende dit vak er sinds kort naast uit. Een man van in de dertig, iets té enthousiast over bijen (alsof hij met een hoofd vol jeugdpuisten naar een eerste afspraakje ging zo enthousiast). Maar erg aardig en zeer behulpzaam. Hij kon aan het gedrag van de bijen zien dat er naar alle waarschijnlijkheid geen nest in het huis zou zitten. Het zouden zwerf wees bijen zijn. Dan is de Koningin dood en zwerven ze rond. Eigenlijk best zielig.. maar ik heb het niet zo met zwervers en al helemaal niet als ze m'n huis kraken.
Hij kon ons ook vertellen dat het om Italiaanse bijtjes ging dat zijn de allerliefste.
Leuk maar ik hoef ze niet te aaien. Hij dacht zelf dat het nog maximaal 24 uur zou duren en dat ze dan door zouden hebben dat de Koningin er niet zou zitten en weg zouden gaan.
Ik sliep dus weer bij m'n ouders met spruit maar m'n Fransoos sliep liever thuis na de operatie om rustig aan te doen. De zolder hadden we afgeplakt met tape gezien ze vanuit daar in huis kwamen. Gevaarlijk was het dus niet echt meer maar met een baby wil je geen risico's nemen of lopen.
De volgende dag waren de bijen nog altijd niet weg en besloot de burgemimker weer langs te komen. Hij brak de gevel los om te kijken of daaronder toch misschien het nest zat. Hij vond wat oude verdroogde wespen nesten maar verder niks. Hij besloot een lokdoos op te hangen. Daar zitten feromonen in (het Axe effect voor bijen) die ervoor zorgen dat de bijtjes daar ingaan en gaan installeren. Hij dacht nu dat er misschien een oude koningin in ons huis was gaan zitten en dat daarom de bijen hysterisch in de rondte vlogen gezien de Koningin overal geur achterlaat. Die oude wijven zijn ook niet vooruit te branden en maar stinken!
Hij hoopte dat zij dan ook misschien in de lokdoos zou gaan.
 |
| De lokdoos |
Er ging weer een nacht voorbij en we hielden de burgemimker op de hoogte via sms.
De volgende dag waren er aanzienlijk minder bijtjes in huis maar ze waren er nog wel. Ik was overdag gewoon thuis gezien we er beneden nauwelijks last van hadden. Mijn Fransoos ging even naar buiten om te kijken naar het dak. Opeens kwam hij naar binnen gesneld. 'Dit ga je niet geloven, ik heb het nest gevonden! Het is gigantisch!' vertelde hij opgewonden.
Ik deed spruit in de box en ging mee naar buiten daar ontdekte we een enorme zwarte bal diep in de bosjes aan de overkant van het straatje. Mijn Fransoos had het ontdekt door het enorme gezoem.
 |
| Het nest |
Hij belde de burgemimker die middenin een vergadering zat.
Die liet alles vallen en was zo enthousiast als een kind voor de avond van sinterklaas.
Hij kwam meteen en gaf nog een tip.
'Je moet buiten gaan staan met een pan en een vork, tik op de pan dat zorgt ervoor dat ze bij het nest blijven'. Het was namelijk al een paar dagen onstuimig weer en waarschijnlijk zat er daarom ook een gedeelte in ons huis om te schuilen.
M'n Fransoos liep naar buiten en begon een josti band tafereel. Ik lag helemaal dubbel binnen en spruit had alleen aandacht voor haar plastic vlinder die ze in haar oog probeerde te stoppen.
De burgemimker kwam met een hoge snelheid aangereden en trok in alle snelheid zijn tenue aan. 'Wauw wauw wauw' riep hij en hij maakte nog net geen vreugdedans pasjes.
Hij haalde al rokend de lokdoos naar beneden en ging daarna naar het nest in de bosjes. Deze hakte hij eruit en deed hem in een piepschuimen doos. 1,5 kilo woog het nest goed voor rond de 25.000 bijtjes. Ik was helemaal blij met het idee dat we zowaar hadden geholpen de bij in leven te houden. Maar helaas schijnen veel volkeren ziek te zijn en daarna dood te gaan en soms zelfs andere volkeren van imkers aan te steken. Vandaar dat je niet meer vaak imkers ziet die bijen telen én ook dit soort nesten weghalen. Zonde.
Hij propte alles in de kofferbak van zijn spierwitte Peugeot 407 sedan en ging huiswaarts. Ik vond het maar riskant met een net zo enthousiaste hond in de auto en een piepschuimen doos met gammele deksel zo achterin.
Hij vroeg vrije gift en we gaven hem een mooi bedrag immers is het voor hem niet echt een BIJverdienste, dankbaar reed hij weg.
We pakten de pan en vork en liepen naar binnen. Ik ging snel boven stofzuigen en dweilen. Die nacht hebben we weer heerlijk met z'n allen thuis geslapen, er was geen bijtje meer naar binnen gekropen.
Dit hele tafereel was eigenlijk behoorlijk leerzaam en best BIJzonder!
 |
| De instrumenten |
