maandag 27 mei 2013

Zonnetje in huis

"Wanneer wordt het nou zomer?" "Alweer regen, dag in, dag uit" "We slaan de zomer over hoor!" "Ik heb het koud" "Gadverdamme ik heb een zomerdepressie".

Klaag, klaag, klaag. Ik doe het zelf ook wel eens maar als iets mij de neus uitkomt zijn het al die mensen die zo vreselijk klagen over het weer. Ik kan mijn Facebook niet openen of ik zie alweer zo'n zeurbericht staan. Helga de weervrouw, die nog net niet sorry zegt aan het einde van het weerbericht en mijn vader is ook een enorme klaagsnor. Als het één dag mooi weer is, dan klaagt hij al dat het morgen weer slecht wordt. En dan denk je dat je eindelijk verlost bent van al die zeurende Nederlanders die zelfs in de supermarkt klagen over het weer. Nee hoor, hier lopen ze namelijk ook rond, ja ook Nederlanders maar ook de Fransen klagen steen en been. Van velen hoor ik dat het hier in heel wat jaren niet zo slecht is geweest en dat ze het zat zijn. Ik kan het me van sommigen wel voorstellen, hun moestuinen onder water en alle planten naar de maan. Maar dat hoef ik niet elke dag te horen of te lezen op internet. Vroeger zeurde ik ook dagelijks over het weer. Totdat iemand mij een helder inzicht gaf.

Als je klaagt ben je negatief; eerder zei ik dan; "nee hoor ik gooi het eruit, ik moet er toch vanaf?". Totdat ik bewust erop ben gaan letten wanneer ik aan het klagen was (vooral over het weer) dit inzicht leerde mij om je af te vragen of het helpt door zo negatief te doen. Wordt daardoor het weer beter? Zal daardoor de zon gaan schijnen? Gaan de mensen jou een gezellig gezelschap vinden om bij te zitten? Word je er zelf beter van door alles zo negatief in te zien?
Wel verdraaid; ik kwam er zowaar achter dat het hielp. Ik kan het altijd alleen heel moeilijk bij anderen aan hun verstand peuteren. Maar als het regent word ik er niet meer zo anders van. Natuurlijk zou ik graag willen dat het lekker weer wordt maar waarom zou ik daar anderen - en vooral mezelf -  mee lastig vallen?

Mooi voorbeeldje over onzinnig klagen; laatst was hier op het plein een vide grenier (rommelmarkt) een Nederlandse vrouw liep daar met haar zeiksnor (haar man). Ze gingen beiden hun eigen route over het pleintje en op een gegeven ogenblik kwamen ze elkaar weer tegen. Ik liep erachter en kon heerlijk meegenieten van de melodieuze klaagzang. "Agh schatje, wat heb je nou weer gekocht... een oud stoffig koffertje" "Ja leuk hè! Is toch enig als decoratiemateriaal! was maar vier euro" "WAT! EEN TIENTJE! Ben je nou helemaal van het toilet getrokken (het was best een keurig stel)" "Nee, ik zeg toch, vier euro" "Ja, maar dat is TIEN gulden!".
En daar is weer zo'n guldengriezel... die zeurt geheid bij de snackbar dat je vroeger patat had voor een gulden en dat je er nu één vijfentwintig voor betaald en dat is nog in euro's ook! Of dat de lonen van de jongeren zo hoog liggen nu, "vroeger verdiende vaders veel minder dan jou zoon, en ik moest er nog harder voor werken ook!". Ja, maar vroeger had je ook een auto voor vijfentwintig gulden (ben soms jaloers dat mijn moeder een lelijk eend heeft gehad voor honderd gulden).
De vrouw keek beteuterd naar haar koffertje waar ze zo trots op was en haar glimlach transformeerde in hangende mondhoeken en ze sloeg haar ogen neer, vervolgens wilde ze naar huis.
Ik wilde bijna in mijn handen klappen. Weer onnodig gezeur en geklaag en wat is er mee bereikt? Een droevige echtgenote, een vergalde dag, tien gulden lichter die je niet meer terug krijgt en een stoffig koffertje rijker.

Vide Grenier

Weet je trouwens hoeveel voordelen regen heeft? Ik hoef de waterbak van mijn paarden niet zelf iedere dag bij te vullen, de rivieren stromen hard dus als je wilt raften is dit je kans, als je slim bent vang je het water op en kun je daar straks als het hoogzomer is (o nee hè, dan vind iedereen het weer te warm) je planten van water geven, je rubberboot die je voor een prikkie op de kop hebt weten te tikken kun je in je eigen tuin (of nabijgelegen weiland) uittesten, ik kan mijn hond gewoon loslaten in het bos want er is verder toch niemand (niet dat hij vals is, maar andere honden springt hij naar het gezicht en daar zijn ze niet zo blij mee) én ik kan mijn gemaakte dakje van mijn auto nu prima testen of hij waterproof is. Nou zo kan ik heus nog wel even doorgaan.

Met andere woorden; denk na voordat je zeurt, wordt een zonnetje in huis ook al regent het pijpenstelen.
Dan zal je zien dat ook dat niet zal helpen, de zon gaat er echt niet harder om schijnen, de wolken verdwijnen er ook niet door maar wat zal je je beter voelen en mensen om je heen ook.

Bij mij heeft het ook geholpen.

Zo; tijd om af te ronden, moet nog stofzuigen want word niet goed van die haren van alle beesten. Als het nou mooier weer zou worden, zouden ze ook van die rui af zijn.




3 opmerkingen:

  1. Toch even op letten:
    word je en ik word (ipv wordt je en ik wordt). Foutjes doen afbreuk aan het leuk verhaal.
    Wim Bavelaar

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En hierboven door Wim bevestigt, Nederlanders klagen graag.
    Trouwens Wim:
    "Foutjes doen afbreuk aan het leuk verhaal."
    Bedoel je niet:
    - Foutjes doen afbreuk aan een leuk verhaal.
    - Foutjes doen afbreuk aan het leuke verhaal.
    En het is opletten (werkwoord) ;)

    Wonderbaarlijk waar mensen zich aan kunnen ergeren, Kim leuk verhaal, ga zo door!

    Groetjes Bert

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Erg leuk verhaal en de foutjes doen helemaal geen afbreuk aan het leuke verhaal. Ik die zo precies op taal kan zijn heb er totaal overheen gelezen en vind het lekker makkelijk weglezen. En Wim, jij zult ongetwijfeld ook wel eens fouten maken met schrijven/typen. ;-) (zoals hierboven al is bevestigd (jaja, voltooid deelwoord, ik heb een goede zin geconstrueerd)).

    BeantwoordenVerwijderen