Het talenwonder

We beginnen maar eens met groot nieuws: de toiletten zijn gemaakt.
Dat was het.

Zoals iedere maandag gingen we ook afgelopen maandag boodschappen doen. Omdat er veel sneeuw lag en er op de Haut-Folin (de berg waar we overheen rijden richting Château-Chinon naar de inmiddels door ons gezegende Lidl) niet wordt gestrooid zijn we maar naar Autun gegaan. Even langs de Norma en de Leader Price. Waarom niet naar de Leclerc dé winkel waar alle Hollanders dol op zijn? Omdat het net een pretpark is, je niet één maar misschien wel drie honderd soorten toetjes hebt (als het niet meer is), ik een twijfelkont ben dus er uren over doe, in de zomer daar teveel Nederlanders komen en in de winter eigenlijk ook (van die irritante met een voetbalshirt aan, al schreeuwend "Annie, Annie!! Hier is het pleepapier veel duurder dan in Nederland!", je daar echt kan verdwalen, ik chagrijnig wordt van te lang in een winkel staan, ik wel wat beters te doen heb dan zoeken waar de pot Nutella staat. Dus wij naar de Norma, dat is een soort van Aldi. Vervolgens voor de dingen die ze daar niet hebben naar de Leader Price. Een uiterst mooie winkel. Met (niet te)veel keuze; ook in biologisch voedsel.
Wij waren lekker aan het snuffelen, werd ineens mijn moeder aangesproken door een man.
Beetje klein van stuk, mager gebouwd of zo geworden, drie hele tanden in zijn mond, een vilten baard en vettig kalend lang haar, een doorrookte lach en om maar even van het goede van de mens uit te gaan waste hij zijn kleren zeer zeker met alcohol.
In het Frans zei hij tegen mijn moeder: "Ik spreek heel goed Engels en Duits!!"
Waarop mijn moeder zei: "Ja maar ik ben Nederlands".
"O... "
De man wilde desondanks toch laten horen hoe groot zijn talenknobbel was en begon met: "ik spreek heel goed Engels: Hello baby!" (dat was het).
Ik was inmiddels allang naar het koelvak gelopen en deed alsof ik zeer geïnteresseerd was in de bevroren slakken die daar lagen en met een schuin oog keek ik naar mijn moeder die daar nogal ongemakkelijk stond.
Toen; "ik spreek heel goed Duits: Kartoffeln" (dat was het)
Mijn moeder lachte een beetje, praatte een beetje mee en een andere doorrookte man kwam bij zijn vriend staan en wilde wat zeggen. Waarop het talenwonder ontzettend kwaad werd, hij was met deze dame aan het praten en hij wenste niet onderbroken te worden. Mijn moeder wenste ze beiden maar een goed nieuwjaar en liep verder. Ik er naar toe. Kon het niet laten om even te pesten dat ze sjans had, maar vervolgens moesten we ons verschuilen achter de schappen. Die mannen wilden nog meer kletsen schijnbaar. Wij achter het chipsschap, terug sluipen naar de ham... shit daar zijn ze weer! Snel terug naar de chips... we hebben wel gelachen.
Hmm toch niet zo gek de Leclerc... kun je je toch beter verstoppen.

Afgelopen vrijdag waren we weer spontaan uitgenodigd door onze over over buren voor de verjaardag van de over over buurman. Was erg leuk en er waren nog twee andere mensen. Één maakt er zelf papier. Echt ontzettend mooi. We hebben ze allemaal uitgenodigd om aanstaande vrijdag bij ons te komen. Wel heel Nederlands dat plannen maar hun vonden dat ook wel prettig omdat je nooit weet wanneer je elkaar allemaal tegelijk treft. Er wonen hier ontzettend veel creatieve en muzikale mensen is erg leuk om daar tussen te wonen.

Gisteren gingen we weer naar de pony's. Zagen we onderweg twee vossen. Één met een halve staart en een doorleeft koppie die lag te rollen in de sneeuw en de ander was helemaal fluffig. Wat een prachtige beesten. Toen we thuis kwamen direct mijn fototoestel gepakt en terug gereden. Ze zijn alleen zo schuw. Helaas geen beste foto uit gekomen.
Maar wat zijn het mooie dieren.
Vandaag weer naar de pony's, wij natuurlijk kijken of we ze weer zagen. Het regende, dus die zaten natuurlijk ergens lekker te schuilen. Kwamen we bij de plek waar we ze al vaker hebben gezien en ja hoor; weer die ellendige jeeps. Ik haat jagers en al helemaal als ze dik zijn. Stonden ze weer hoor, vlakbij de auto achter een boompje met hun dikke pens met een strak oranje hesje. Als het nou eerlijk was voor die dieren... maar de honden gaan erachter aan en waar ze ook komen daar wacht een jager ze op. Dat noem ik geen jagen. Vroeger zag je de jagers zelf ook nog wat doen het enige wat ze nu hoeven te doen is de trekker overhalen en het beest meeslepen. Tuurlijk hebben deze dieren het beter dan een gemiddeld varken maar dan nog verdienen deze dieren een eerlijke kans. En dan stonden ze ook nog bij de vosjes! Ik kon het niet laten. Ben al toeterend door de bergen gereden.
De Leclerc is nog groter dan het gebied waar hun met z'n allen dik staan te wezen (alleen moeten ze bij de Leclerc verder lopen om hun vlees te pakken).

Het vosje

Morgen maar weer lekker naar de Lidl. Hopen dat daar geen talenwonder rondloopt. Het dooit als een gek hier dus we kunnen mooi weer over de Haut-Folin (overigens, om ook nog wat nuttigs uit deze blog te halen even een leuke wetenswaardigheid voor de Nederlanders die dit gebied niet kennen: de Haut-Folin is de hoogste berg van de Morvan (901 meter hoog)). Dat was het.